1951 Aan de Heistraat in Helmond daar ben ik geboren. Bij ons thuis hadden ze een bakkerij en winkel van ‘Brood- mik- en kleingoed’. De woonkamer grensde meteen aan de winkel, de keuken erachter, de plaats en dan de bakkerij. Privé en werk waren heel nauw verweven met elkaar. Vader, Moeder en met zeven kinderen was het toch ‘n behoorlijk huishouden. Allemaal, van groot tot klein, moesten we meehelpen. Bijvoorbeeld op woensdagmiddag na school mee helpen speculaas ‘opzetten’, d.w.z. op de bakplaten leggen en allerlei hand- en spandiensten verrichtten in en om de bakkerij. Ons Vader zei dikwijls om het belang te onderstrepen “Jullie eten er ook van”.
Mijn oudste zus moest al met de bakfiets gaan bezorgen, de jongste zus hielp soms al mee in de winkel. Het was met ons Vader wel gezellig in de bakkerij, dikwijls was het toch meer spelen dan werken. Maar toch je leverde een bijdrage aan het geheel. Thuis hadden we sterk het gevoel van geborgenheid, vredigheid, bescherming en een zekere mate van welstand. De liefde voor het ambacht is ons met de paplepel ingegoten. Op vrijdagnacht in de vakantietijd dan ging ons Vader gewoonlijk naar bed tegen 12 uur en mocht ik ’s nachts verder meehelpen met de Bakkers. Voordat hij ging slapen zei hij nog “als onze Wim vervelend is dan sla hem maar om z’n oren”. Dan voelde je een hele vent, je hoorde erbij ik was dan ook al tien jaar. Dan draaiden ze je op als een wekker en als je dan te vervelend werd goten ze water over je heen en ……hupsakee met je hoofd in een baal bloem. Zo werd je dan vanzelf weer rustig. Maar met de Sinterklaas en Kerstmis was het toch wel spannend dan kwam het er echt op aan. Het was dan zo druk de woonkamer moest leeg om alle bestellingen kwijt te kunnen. Vader liep al mank vanaf november vanwege de spanning. Wat ook bijzonder was in mijn jeugd dat onze ouders samen bridgeden. Elke week na zo’n bridgeavond verwijten over en weer, dan hield ik mijn hart vast, dacht zeker dat ze uit elkaar gingen. Na de lagere school meteen 3 jaar naar Eindhoven in de Catharinastraat naar de Bakkersschool. Daarna avondschool drie avonden in de week naast je dagelijks werk in de bakkerij. Met 21 jaar geslaagd voor handelskennis en economie en je kon voor jezelf beginnen als Bakker.
Ons Vader werd zwaar ziek in 1970 en mijn broer en ik hebben toen de zaak overgenomen van onze ouders. Ik had nog handlichting nodig omdat ik te jong was.
Na tien jaar samenwerken in 1981 ben ik in de binnenstad aan de Hooghuissstraat naast De Slegte als ‘Bakker Meelmuts’ begonnen. Daar hebben we 15 jaar gezeten.
Een en ander werd toch te kostbaar en zijn we met de bakkerij en winkel verder gegaan in de Tongelresetraat 403.
Op dit moment doen onze drie kinderen de bakkerij Harrie en Anne als firmant en Wim jr. als werknemer die beide ondersteunt. Het is nu al de vijfde generatie Bakkers
Met liefde voor authentiek brood en goede smaak.
